۱۳۸۸ مهر ۲۰, دوشنبه

پارامسی


تئوری آزمایش:
پارامسی ها پروتوزوئرهای تک سلولی (یونی سلولار) هستند و در شاخه مژه داران و سلسله پروتیستا طبقه بندی می‌شوند. آنها در آب های آرام و آبگیرهای راکد زندگی می‌کنند و بخش اصلی زنجیره غذایی را تشکیل می‌دهند. آنها از پسمانده جلبکها و سایر موجودات ریز تغذیه می‌کنند و خودشان توسط موجودات کوچک دیگر خورده می‌شوند. تمام اعضای شاخه مژه داران (سیلیوفورا) به وسیله برآمدگی های ریز مو مانندی که مژه نامیده می‌شود حرکت می‌کنند.
پارامسی قادر نیست شکل بدنش را مانند آمیب تغییر دهد زیرا غشای (پوسته ی) بیرونی ضخیم و سختی به نام پلیکل دارد. پلیکل غشای سلولی را فرا می‌گیرد.
پارامسی دو نوع هسته دارد. هستهٔ بزرگ ماکرونوکلئوس نامیده می‌شود و فعالیتهایی مانند تنفس، سنتز پروتئین و هضم غذا را کنترل می‌کند. هستهٔ کوچک تر میکرونوکلئوس می‌باشد و تنها در طی تولید مثل به کار گرفته می‌شود. تولید مثل در پارامسی شامل تبادل DNA بین میکرونوکلئوس است. برای انجام این امر دو پارامسی از طول به هم می چسبند و از طریق دهان سلولی به هم ملحق می‌شوند. این فرایند گشنگیری نامیده می‌شود و نوعی تولید مثل جنسی در میکروارگانیسم ها می‌باشد.
واکوئل انقباضی در سلولهای جانوری برای بیرون راندن آب اضافی به کار می‌رود. واکئول انقباضی شکلی شبیه به ستاره دارد.
پارامسی ها هتروتروف هستند. یعنی باید از غذا برای کسب انرژی استفاده کنند. غذا از طریق دهان سلولی وارد می‌شود و به شیار دهانی می‌رود. در انتهای شیار دهانی واکئول غذایی شکل می‌گیرد. واکئول غذایی تا زمانی که هضم شود در سیتوپلاسم باقی می ماند. ذرات غذایی تجزیه نشده از طریق سوراخ مخرجی دفع می‌شود. ناحیهٔ تو رفته و کنگره دار، جایی که غذا وارد پارامسی می‌شود شیار دهانی نام دارد.
پارامسی می‌تواند به دما، غذا، اکسیژن و توکسین ها پاسخ دهد و همچنین مکانیسم دفاعی بسیار ساده‌ای دارد. درون پلیکل اعضای نخ مانندی به نام تریکوسیست وجود دارد. پارامسی برای گرفتار کردن شکارچی ها و برای بزرگتر به نظر رسیدن تریکوسیست ها را به بیرون پرتاب می‌کنند. همچنین می دانیم پارامسی ها می‌توانند رفتار اجتنابی از خود نشان دهند. مانند وقتی که یک پارامسی از کنار محرک های منفی و ناخوشایند دور می‌شود.
دو نوع سیتوپلاسم در پارامسی وجود دارد. سیتوپلاسمی که در کناره‌ها قرار دارد صاف و کم تراکم است و اکتوپلاسم نامیده می‌شود. بقیهٔ سیتوپلاسم غلیظ تر است و اندو پلاسم نامیده می‌شود.
اگر پارامسی در مسیر حرکت خود با جسم جامدی برخورد کند، مژک ها به سمت روبرو می زنند که باعث می شود تا پارامسی دنده عقب برود.
از لحاظ اندازه تک سلولی هایی بزرگ به شمار می آیند. 5 تا 6 عدد از آنها در یک میلی متر جا می گیرند و طولی در حدود 180 تا 300 میکرومتر دارند (هر میکرومتر برابر یک میلیونیم متر و یک ده هزارم سانتی متر و یک هزارم میلی متر است). این جانداران ساکن آب شیرین هستند. یعنی غلظت آب بیرون از غلظت آب درون بدن این ها بیشتر است. بنابراین طبق پدیده ی اُسمُز آب از محیط بیرون به داخل بدن این ها نفوذ می کند. بنابراین حجم آب درون سلول به تدریج افزایش می یابد.

نوعی تولید مثل جنسی در پارامسی دیده شده است. هنگامی که سلول به اندازه کافی رشد کرده و بزرگ شود تقسیم دو تایی کرده و به دو سلول جدید تبدیل می شود (توجه داشته باشید که تقسیم دوتایی تولیدمثل غیرجنسی است). اگر جاندار در شرایط سخت قرار گیرد هسته یک تقسیم میوز کرده و به دو هسته تقسیم می شود. پارامسی ای که چنین کاری کرده است با یک پارامسی مثل خود کنار هم قرار می گیرند و غشا ها به می پیوندند. سپس هسته های میوزی با هم تلفیق شده و تقسیمی صورت گرفته و 4 سلول جدید به وجود می آیند. در چنین حالتی اگر یک صفت خوب یا بد باشد در تمام نسل بعد پخش می شود

ساختار میکروسکوپ


تئوری آزمایش:
دید کلی
انسان از ابتدای تاریخ ، روشهای بزرگ نشان دادن اشیا را برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره آنها مورد بررسی قرار داد، اما در این راه پیشرفت زیادی نداشت. تا اینکه بعضی از شیشه های دوربین را کشف کرد و به مدد آنها توانست اشیا کوچک را بزرگ کند و به مطالعه آنها بپردازد. متجاوز از دو هزار سال قبل رومیها دریافتند که شیشه مدور می تواند اشعه خورشید را در یک نقطه متمرکز سازد. اما تا سال 1500 میلادی ، که مردم از قدرت بزرگنمایی دوربین آگاه شدند و آن را برای مطالعه گیاهان و حیوانات بکار بردند، از این پدیده استفاده نشد.
مخترعین اولیه
در اوایل قرن هفدهم ، چندین نفر از دانشمندان میکروسکوپ‌های ساده‌ای ساختند. اما این میکروسکوپ ها دقیق نبودند و از لحاظ اندازه ، شکل مطلوبی نداشتند. در این ایام سه تن به نامهای «آنتون فن» ، «لیونهاک» و «هابر جانسن» سازنده عینک در استفاده از میکروسکوپ پیشقدم شدند.

لیونهاک یکی از اولین مخترعینی بود که مشاهدات خود را در زیر میکروسکوپ ثبت کرد و یادداشتهای دقیقی تهیه نمود. او حیوانات ریز و کوچک استخر را برای مطالعه زیر میکروسکوپ قرار می داد. در موزه میلدبرگ در هلند یکی از میکروسکوپ های اولیه نگاهداری می شود که احتمالا بوسیله این دانشمندان ساخته شده است.
ساختمان و معایب میکروسکوپ های اولیه
• میکروسکوپ های اولیه از لحاظ ساختمان کاملا ساده بودند و از دو عدسی و دو لوله متحرک تشکیل می شدند. برای درشت کردن شی و تنظیم میکروسکوپ ساده ، لوله ها را به داخل و خارج حرکت می دادند و فقط اشیا غیر شفاف می توانست در این میکروسکوپ ها آزمایش شود.
• در اواخر سال 1600 یک صنعتگر ایتالیایی به نام «کام پانی» ، میکروسکوپی برای مشاهده نمونه های شفاف ساخت. تصویر میکروسکوپ های اولیه واضح نبود ، استفاده از روغن چراغ برای روشن نمودن و نشان دادن نمونه های آزمایش نیز وضع را بدتر می کرد.
• در انگلستان «رابرت هوک» ، دانشمند معروف کوشش کرد عدسیهای بهتری بسازد. اما محصول کار او ناامید کننده بود. در این زمان مشاهدات ریز میکروسکوپ از لحاظ علمی حائز اهمیت گردید. زیرا عامل بیماری به قدری ریز است که با چشم غیر مسلح نمی توان آن را دید.
سیر تحولی میکروسکوپ
در سال 1700 ، «جان مارشال» و دیگر سازندگان میکروسکوپ ، پیشرفت زیادی را در طرح های مکانیکی بوجود آوردند، اما در فرمهای عدسی پیشرفت کمی حاصل شد. به هر حال در سال 1800، دستگاههای چشمی تا حد زیادی پیشرفت یافتند. در این حال بالاترین مقام در علم میکروسکوپی حادث گردید. سازندگان عدسی ها قبل از سال 1800 نمی توانستند لنزهایی بسازند که نور را منکسر کنند و رنگها را تجزیه نمایند. این پدیده معروف به انحراف کروماتیک گردید. در این دستگاه همیشه رنگ و تصویر ، تار نشان داده می شد و اگر یک رنگ در کانون بود ، رنگهای دیگر وجود نداشتند.


یک حقوقدان انگلیسی به نام «چستر مور» ، عدسیهای کاملی در اوایل قرن نوزدهم تولید نمود، ولی تا سال 1830، که عدسی های کامل و بهتر میکروسکوپی معروف به لنزهای کروماتیک ساخته شدند ، از این عدسی استفاده نگردید. نقص دیگر این عدسیها ، انحراف دورانی بود که تصویر را تار می ساخت. در سال 1886 «ارنست آبه» ، به کمک «کارل زیز» در آلمان ، عدسی هایی به نام ایوکروماتیک ساختند که این نقص را مرتفع می کرد. لذا از اوایل سال ،1800 میکروسکوپ به صورت دستگاههای ریزبین امروزی درآمد، اما می بایست تغییراتی در این دستگاه بوجود آید تا شی مورد آزمایش به وضوح دیده شود.


پیشرفتهای میکروسکوپ
• در سال 1893 «آگوست کوهلر» ، دستگاه نورافکن را اختراع کرد که امروزه هنوز از آن استفاده می شود. در سال 1900 میکروسکوپ اساسا کمی تغییر کرد. لوله های میکروسکوپ را با پیچ کردن دستگاه ، برای اندازه بزرگنمایی شی تنظیم کردند.
• پیشرفت مهم دیگری که در میکروسکوپ حاصل گردید، این بود که توانستند آن را روی پایه ای نصب کنند تا کاملا بتوانند صفحه زیر آن را با شی بزرگ شده ببینند. مزیت این دستگاه در آن است که می توان صفحه دید را به طور مداوم در حالت افقی دید.
• در سال 1935 «فریتز زرینگ» ، میکروسکوپی ساخت که می توانست نمونه تاریک و نامشخص شی مورد آزمایش را با آن مشاهده کند.
• آخرین پیشرفت میکروسکوپ مربوط است به تهیه دستگاه تنویر و جعبه میکروسکوپ که می توان آن را کنترل نموده و محفوظ داشت و از آن به خوبی استفاده نمود.
موارد استفاده از میکروسکوپ
• با پیشرفت علم ، استفاده از میکروسکوپ هم بیشتر شد. امروزه در بیمارستانها ، کارخانجات ، سازمانهای تحقیقی ، آموزش و پرورش ، دانشگاهها و آزمایشگاهها از میکروسکوپ استفاده می شود.
• آسیب شناسان از میکروسکوپ به منظور کمک به تشخیص برای درمان بیماریها استفاده می کنند. حتی جراح از میکروسکوپ ویژه ای برای اعمال ظریف جراحی (جراحی گوش و چشم و ...) استفاده می کند.
• از میکروسکوپ در آزمایشگاهها درباره موضوعات گوناگون از گیاه شناسی گرفته تا فلز شناسی برای مطالعه استفاده می گردد. در امور صنعتی و هنری و الکترونیک ، میکروسکوپ را به کار می گیرند.
• در آموزش و پرورش و دانشگاهها استفاده از میکروسکوپ ضروری است و پیشرفت مداوم در علم و تکنولوژی ، استفاده بیشتر از این دستگاه علمی را ضروری می نماید.
اجزاي ميکروسکوپ نوري:
اجزاي نوری ميکروسکوپ نوري
1- عدسيهاي چشمي : دو عددند که هرکدام داخل يک لوله کوتاه قرار دارند اين لوله کوتاه در بالاي لوله ميکروسکوپ نصب مي شود
بزرگ نمائي عدسي چشمي باعددي که در جلوي علامت (  ) قرارميگيرد مشخص مي شود.غالبا از عدسي چشمي با بزرگ نمائي 10برابر(يعني)استفاده مي شود. ميزان بزرگ نمائي عدسي روي لوله کوتاه عدسي چشمي حک شده است. ()
2- عدسيهاي شيئي هم درون لوله کوتاهي قرار دارند که به صفحه گردان ميکروسکوپ پيچ شدهاند.عدسيهاي شيئي بزرگ نمائي متفاوت دارند .مثلا (4 ,8 , 10, 25) راعدسي ضعيف وعدسي شيئي با بزرگ نمائي ( 40,60,100 ) راعدسي قوي گويند. ميزان بزرگ نمائي عدسي روي لوله عدسي شيئي حک شده است.
3- کندانسور اين قسمت نور را در سوراخصفحه ميکروسکوپ متمرکز مي کند
4- منبع نور : غالبا يک لامپ 12 ولتي با وات کم است.که در زير کندانسور قرار دارد.
اجزای مکانیکی میکروسکوپ نوری:
1 - لوله ميکروسکوپ: يک لوله استوانه ايست که طول آن حدود25-20سانتي متر که عدسي چشمي در بالاي آن قرار دارد و در پائين اين لوله صفحه گردان قرار
ميگيرد .
2-صفحه گردان : قسمتي که عدسيهاي شيئي روي آن پيچ مي شوند.با گرداندن اين صفحه عدسي شيئي دلخواه روي نمونه مورد مطالعه قرارمي گيرد.
3- پيچ بزرگ تنطيم : يک پيچ بزرگي است که لوله ميکروسکوپ رابه صفحهميکروسکوپ به ميزان زياد نزديک يا از آن دور ميکند.اين پيچ براي ميزان کردن تقريبي ميکروسکوپ بکار ميرود.
4- پيچ تنطيم دقيق: پيچ تنطيم ميکرو ,اين پيچ لوله ميکروسکوپ را به ميزانکم پائين وبالا مي برد .براي ميزان کردن دقيق از آن استفاده مي شود.
5- بازو: بخشي است که لوله وپيچهاي تنظيم وقسمتهاي ديگر ميکروسکوپروي آن نصب شده است .براي حمل ميکروسکوپ بازوی آن را در دست مي گيرند.
6- صفحه ميکروسکوپ: صفحه اي به شکل دايره يامربع شکل که سوراخي در وسط صفحه تعبيه شده است . نمونه مورد مطالعه را در محل مخصوص روي سوراخ صفحه در داخل گيره محکم مي کنيم. با حرکت صفحه توسط پيچ مخصوص مي توان لام را به طور افقي روي صفحه در جهات مختلف حرکت داد.
7- ديافراگم : قسمتي که زيرصفحه ميکروسکوپ قرار دارد که بوسیله آن مقدار نور ورودی به ميکروسکوپ راکم يا زياد مي کنند 8- پايه ميکروسکوپ : اغلب به شکل نعل اسبی است که تمام قسمتهاي ميکروسکوپ روي آن محکم میشوند
9-گیره:معمولا برای ثابت نگه داشتن لام روی صفحه به کار می رود.
10-پیچ های شاریو:نمونه ها را به جلو وعقب می بردو به وسیله آن میزان جابه جایی نمونه قابل تنظیم است.